Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Σ' όλες της γης τις γλώσσες...











  • Ισραηλίτικα Εβραϊκά שון (Shon)
  • Γερμανικά JanJohannJohannes, θηλ. Johanna
  • Γερμανικές γλώσσες υποκ. Hans
  • Ουγγρικά/Σλοβακικά Ján
  • Ουγγρικά János , υποκ.: Jani
  • Ισλανδικά Jón
  • Λιθουανικά Janis
  • Ιρλανδικά Eóin
  • Σκωτσέζικα IánIáin
  • Ρουμανικά IancuIoanIon, υποκ. NeluIonelIonica
  • Σλοβενικά Janez
  • Ιταλικά Giovanni, Gianni, Gian, θηλ. Giovanna, Gianna
  • Ιρλανδικά θηλ. Siobhán
  • Ιαπωνικά ヨハネ (Yohane)
  • Κινέζικα Yuehan
  • Ταϊβανέζικα Iok-hān (προτεστάντες), Jio̍k-bōng (καθολικοί)
  • Πορτογαλικά João, θηλ. Joana
  • Ισπανικά Juan, θηλ. Juana, υποκ. θυλ. Juanita
  • Ουαλικά IeuanEvanJoneShone
  • Παλιά Σλαβονική Ιωан (Ioan), θηλ. Ioana
  • Βουλγαρικά Йоан (Yoan), θηλ. Йоана (Yoana)
  • Βουλγαρικά/Ρωσικά Иван (Ivan), θηλ. Ивана (Ivana)
  • ΑγγλικάΙσπανικά Ivan
  • Κροατικά/Σλοβακικά Ivan, θυλ. Ivana
  • Πολωνικά Jan, θηλ. Janina, Joanna
  • Ρουμανικά IonIoan, υποκ. IonelIonuţNeluIonică θηλ. Ioana, θηλ. υποκ. Oana
  • Σερβικά Jovan, θηλ. Jovanka και Jovana
  • Ουκρανικά Іван (Ivan), υποκ. Івась (Ivas'), Івасик, (Ivasyk), θυλ. Іванна (Ivanna)
  • Εβραϊκά Yoḥanan
  • Ισραηλιτικά Εβραϊκά Yochanan

    στοιχεία




        Δεν γνωρίζω αν τελικά είμαι η "χάρη του Θεού",





        όμως εκείνο που γνωρίζω είναι πως  φέτος έλαβα τις πιο ρομαντικές ευχές







        Καλές μου συνονόματες,
        ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ ΣΑΣ


        Και σε σας καλοί μου φίλοι Γιάννηδες κι'  Ιωάννηδες,

        ΤΙΣ ΠΙΟ ΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ


        Με αγάπη,


        (εικόνα)

        Iωάννα  για τους δικούς μου,
        Γιάννα  για τους φίλους 
        και πάντα με...
         Φιλί και  Γλαρένιες αγκαλιές


        Joanna name graphics


        Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

        ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ «ΜΑΓΩΝ»





        ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ «ΜΑΓΩΝ»
        Πριν από 2011 χρόνια οι Τρεις Σοφοί προσέφεραν στον μικρό Χριστό σμύρνα, χρυσό και λιβάνι. Η αξία των δώρων αυτών μπορεί να φαντάζει σήμερα άνιση σε σχέση με τη σπουδαιότητα του παραλήπτη τους. Ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι ο χρυσός πιθανότατα δεν ήταν αυτό που νομίζουμε, αλλά μια αρωματική ουσία σε χρυσαφένια απόχρωση…
        Για τη σμύρνα και το λιβάνι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Μήπως όμως και ο «χρυσός» ήταν άρωμα;

        Ο χρυσός είναι μια από τις παλαιότερες ουσίες που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για θεραπευτικούς σκοπούς. Σήμερα  Σουηδοί και αμερικανοί ερευνητές έφθασαν στην εξήγηση ότι ενέσεις με άλατα χρυσού επηρεάζουν θετικά το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα άλατα αυτά πιστεύουν ότι εμποδίζουν την έξοδο από τα ανοσοποιητικά κύτταρα μιας πρωτεΐνης που προκαλεί φλεγμονές στις αρθρώσεις. (Βέβαια υποστηρίζεται και η εκδοχή ότι με τη λέξη «χρυσό» εννοούσαν τότε μια αρωματική ουσία ανάλογη με τις άλλες δυο που όμως είχε το χρώμα του χρυσού, ενώ το λιβάνι ήταν λευκό και η σμύρνα κόκκινη.)

        Για το λιβάνι, ένα είδος ρητίνης που ρέει όταν χαραχτεί ο φλοιός του Boswellia Carteri και από παλιά ήταν ένα ακριβό δώρο, πίστευαν ότι είχε απολυμαντικές ιδιότητες. Επίσης στην ινδική ιατρική πρακτική σύμφωνα με τους κανόνες της Ayurveda χρησιμοποιείται κατά της αρθρίτιδας και της χρόνιας βρογχίτιδας. Σήμερα γερμανοί ερευνητές ψάχνουν σε αυτό ένα υποκατάστατο της κορτιζόνης και το εξετάζουν σαν θεραπευτικό μέσο κατά της πολυαρθρίτιδας, της ελκώδους κολίτιδας και της χρόνιας φλεγμονής στο έντερο (νόσος του Crohn).
        Η σμύρνα, που επίσης βγαίνει όπως το ρετσίνι από τον κορμό του Commifora Simplicifolia, χρησιμοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους για το βαλσάμωμα των νεκρών, στην ανατολή του χριστιανισμού θεωρήθηκε αφροδισιακό, και μάλιστα τα νυφικά κρεβάτια τα αρωμάτιζαν με σμύρνα, τα κρασιά τα απολύμαιναν με αυτήν και σαν βάμμα χρησιμοποιήθηκε για στοματικές φλεγμονές, άφτρες, περιοδοντίτιδες, για την ψωρίαση και την αρθρίτιδα.
        Για τα δώρα των «Μάγων» η άποψη της Sabine Kirk είναι ότι γενικά ακόμη δεν υπάρχει αρκετή έρευνα ώστε με ασφάλεια να χρησιμοποιηθούν για θεραπευτικούς σκοπούς αναγνωρίζει πάντως ότι υπάρχει η λεγόμενη «Goldtherapie», όπου χορηγείται από το στόμα ή ενδομυϊκά στην κατάλληλη μορφή για την αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, η σμύρνα με τη μορφή βάμματος δρα αποστειρωτικά στο δέρμα (για ακμή και άλλες μολύνσεις), εσωτερικά με τη μορφή χαπιών δρα κατά της βρογχίτιδας και των εντερικών φλεγμονών ενώ το λιβάνι δρα κατά των φλεγμονών του εντερικού σωλήνα.


        Τα δικά μου δώρα, δύο δηλαδή από τα "χρυσάφια" της γλαρο-οικογένειάς μας,  οι καλοί μάγοι τα έφεραν τη μια χρονιά παραμονή Χριστουγέννων και ακριβώς την επόμενη χρονιά στις 28 Δεκεμβρίου.
        ΑΣΤΕΡΙΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΤΕ!!!




        Να έχετε την υγεία σας και για τα υπόλοιπα -όσο θα ζούμε-
        θα είμαστε στο πλάϊ σας όποτε μας χρειάζεστε. 

        Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

        21/12/2012 -ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΔΩ;



        Η καταστροφολογία είναι μέσα στο αίμα των ανθρώπων. Ισως επειδή δεν υπάρχει ιστορική περίοδος που οι άνθρωποι να μη φοβούνταν κάτι: τα φυσικά φαινόμενα, τις φυσικές καταστροφές, την μήνιν των θεών, τις αρρώστιες και φυσικά... το τέλος του κόσμου.
        Η γνώση της βεβαιότητας του τέλους μπορεί να είναι τρομακτική, αλλά από την άλλη ενδεχομένως να δίνει δύναμη. Τουλάχιστον σε όποιον μπορεί να την προβλέψει και σε όσους έχουν προετοιμαστεί για το επόμενο στάδιο. Γιατί, αυτομάτως, αυτοί είναι κάτι σαν «εκλεκτοί».
        Ωστόσο μέχρι τώρα, και όπως όλοι θα έχετε διαπιστώσει, καμία από τις θεωρίες καταστροφής δεν επιβεβαιώθηκε. Η Γη συνεχίζει να υπάρχει και να γυρίζει περί τον άξονά της, οι πάγοι στους πόλους μπορεί να λιώνουν αλλά δεν ντελαπάρουν τον πλανήτη, η αλλαγή της χιλιετίας έγινε χωρίς να τρελαθούν τα κομπιούτερ και η ζωή συνεχίζει να συνεχίζεται... Με την απειλή του 2012 οπότε, κατά τους Μάγιας, η ανθρωπότητα δεν θα τη γλιτώσει. Τότε υποτίθεται πως οι πλανήτες θα ευθυγραμμιστούν, οι θάλασσες θα πλημμυρίσουν, θα γίνουν σεισμοί και ένα σωρό ακόμα συμφορές...
        Μην τρελαθούμε όμως από το φόβο τη  σύγχυση και τον πανικό, καθόσον νεώτερες αλλά και ψυχραιμότερες πληροφορίες,  που εύχομαι να μας  προκύψουν και έγκυρες,   μας καθησυχάζουν σε ....βάθος χρόνου...
        Σε 30.000 χρόνια θα έρθει το... 2012



        «Η ανθρωπότητα ίσως καταστραφεί, αλλά όχι το 2012». Άνθρωποι, ζώα και φυτά θα μπορούσαν να αφανιστούν εξαιτίας των σφοδρών κλιματικών αλλαγών και των πάγων που κυριεύουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα τον πλανήτη μας και όχι από μια συνηθισμένη ευθυγράμμιση του ήλιου με το κέντρο του γαλαξία μας. Υπομονή μέχρι το 30.012. Οι πάγοι ξανάρχονται....
          Παρανοϊκά τα σενάρια καταστροφής από την ευθυγράμμιση των πλανητών
        Το σενάριο καταστροφής που εκτυλίσσεται στην πολυσυζητημένη ταινία στηρίζεται σε μια υποτιθέμενη ευθυγράμμιση του ήλιου με το κέντρο του γαλαξία μας. Η ευθυγράμμιση αυτή υποτίθεται ότι συμβαίνει στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 προκαλώντας δραστικές αναταραχές στην επιφάνεια του ήλιου οι οποίες προκαλούν τεράστιες εκρήξεις. Η «κοσμογονία» που συμβαίνει στο γειτονικό μας άστρο έχει ως αποτέλεσμα την εκτόξευση στη Γη μεγάλων ποσοτήτων απο υποατομικά σωματίδια που λέγονται νετρίνα. ...........................







        ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΕΣ Η συντέλεια οργανώνεται για το... 2012! (Τον Δεκέμβριο του 2012 θα αφανιστούμε. Το πρόβλεψε η τρόικα; Την πρόλαβαν οι Μάγια...) Παρότι οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας πιστεύουν ότι η καταστροφή του κόσμου έρχεται με τρόικα, ορισμένοι θεωρούν ότι δεν μπορούμε μια χαρά μόνοι μας να καταστρέψουμε τον πλανήτη και πως το τέλος θα έρθει απ' έξω και, μάλιστα, υπό μορφή απίστευτων αστρονομικών συμπτώσεων, που θα επιφέρουν τεράστιες καταστροφές. οι καταστροφολογίες προβλέψεις πάντα ήταν στη μόδα και πάντα διαψεύδονταν. αφού, εννοείται, είχαν ίσαμε τότε εξυπηρετήσει μια χαρά απατεώνες, αγύρτες, κερδοσκόπους και άλλα κλειστά επαγγέλματα. Η νέα πρόβλεψη μιλάει για το 2012. Ας κάτσουμε, λοιπόν, να το περιμένουμε. δεν χάθηκε, δα, κι ο κόσμος.
        Τρελά κέρδη από το... 2012  Απολαύστε αυτή την Πρωτοχρονιά σαν να είναι η προτελευταία! Στις 21 ∆εκεµβρίου 2012, λένε όσοι µεταφράζουν µε τον δικό τους τρόπο το ηµερολόγιο των Μάγια, θα επέλθει το τέλος του κόσµου, το χάος. Ολα τα στοιχεία της φύσης θα συνωµοτήσουν για να εξαφανίσουν το ανθρώπινο είδος.





        Μπορεί όμως και να μην είναι έτσι...


        ΄Οπως και να 'χει... χαίρομαι που βρεθήκαμε μέσω του ιστοχώρου  και  μακάρι 
         -παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις των Μάγιας- 
        να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε, να τα λέμε
        και να πούμε  αμέτρητες ακόμη 
        ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!!!






        Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

        Τσι δέκα του Δεκεμπριού...





        Πρώτα απ' όλα οφείλω από ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε κάθε φίλο/η ξεχωριστά,  που σταθήκατε για ευχές στην  προηγούμενή μου ανάρτηση. Μετράει πάρα πολύ για μένα , ο χρόνος που διαθέσατε για να νου χαρίσετε τόσα χαμόγελα.
        ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!










        "Πάμε σιγά -σιγά για τσι δέκα του Δεκεμπρίου. Τι λες; Θα μας χαρίσεις από εκείνες τις ωραίες αναρτήσεις του μήνα;"


        Τσι δέκα του Δεκεμπριού γλυκιά καναρινένια
        δεν είχα τίποτα έτοιμο γιατί με τρώει η έγνοια
        που χάθηκε του Ελληνισμού το ήθος και η τσίπα
        και γίναμε οι ΄Ελληνες σε όλα είπα-ξείπα...


        Λυπάμαι,   τούτη ειδικότερα τη γιορτινή  -της αγάπης υποτίθεται-  περίοδο, για τον κόσμο που δε θα μπορέσει να χαρεί  ...λες  και λείπει ο θεός....τις φετινές γιορτινές μέρες όπως  και μέχρι πρότινος γνωρίζαμε και το χειρότερο... δεν μπορεί να ζεσταθεί, γιατί τα μεγάλα συμφέροντα έκριναν και αυτή την ανάγκη των ταπεινών ανθρώπων απαγορευτική 
        Πονάω για όσους πεινάνε ή και αναγκάζονται να καταφεύγουν στα συσσίτια και το ακόμη χειρότερο....στα σκουπίδια...
        Ντρέπομαι για την κατάντια  της πατρίδας μας.



        Aυτός είναι φίλοι μου καλοί και ο λόγος  που έχω   "...χαθεί τελείως, μα τελείως..." 


        ΄Ομως καναρινένια μου ομορφιά,  για να μη σε αφήσω παραπονεμένη   αλλά και να ξεφύγει λίγο το μυαλό μας από την κατάμαυρη  πραγματικότητα, θα προτιμήσω να  αφήσω ελεύθερο το νου να ξαπολυθεί  στις καθαρές αλήθειες της Φύσης, με  τα τόσα  όμορφα που απλόχερα μας προσφέρει...
         και  το μήνα ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ.


        "Ο χειμώνας χτυπάει για καλά την πόρτα μας. Στα βουνά, τα δάση είναι σιωπηλά και ακούγονται μόνο ελάχιστα κελαηδήματα απ’ τους Πύρρουλες και τους Σπίνους, που αντιλαλούν μελαγχολικά μέσα στο χιόνι που έχει σκεπάσει τα πάντα.
        Οι Παπαδίτσες (Parus sp.) άφησαν κατά μέρος τις φιλονικίες τους για τα «περιουσιακά τους στοιχεία» και άρχισαν να φτιάχνουν «συμμορίες»  από άτομα που ανήκουν σε διαφορετικά είδη, όπως Γαλαζοπαπαδίτσες, Μακρονούρηδες, Κλειδωνάδες, Καλόγερους, Τσοπανάκους και ετοιμάζονται για τις χειμωνιάτικες «επιδρομές» τους. Όσο πιο πολλά μάτια ψάχνουν για τροφή αυτή την εποχή τόσο το καλύτερο, γιατί σπανίζει. Εξάλλου οι εμπειρίες που έχει το κάθε είδος είναι προς όφελος όλων.
        Πετούν ασταμάτητα χωρίς να κουράζονται, ψάχνοντας στους κορμούς και στα κλαδιά για έντομα και νύμφες. Ελαφρά σφυρίγματα και κελαηδήματα διατηρούν την επαφή και τη συνοχή της ομάδας. Όταν φτάσει το σούρουπο, ψάχνουν να βρουν για να κουρνιάσουν (roosting) σε καλά προφυλαγμένες γωνίες. Κάθονται το ένα κοντά στο άλλο, για να ζεσταίνονται στις κρύες νύχτες του Δεκέμβρη.
        Ο Καρυδοθραύστης και η Κίσσα είναι δυο πουλιά που ανήκουν στα Κορακοειδή. Δεν αφήνουν το δάσος όπου μεγάλωσαν για να κατέβουν πιο χαμηλά τώρα που το χιόνι σκέπασε τα πάντα. Απ’ το καλοκαίρι μάζευαν και έκρυβαν τροφές «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Έτσι, τώρα στις δύσκολες στιγμές ξεθάβουν καρύδια, φουντούκια και άλλα καλούδια κάτω απ’ το παχύ στρώμα του χιονιού.
        Σε αραιά διαστήματα, μέσα στους χαμηλούς θάμνους και στους φράχτες της πόλης ακούγονται τα τριλίσματα του Τρυποφράχτη,
        Ο Κοκκινολαίμης, «τ’ αηδόνι του χειμώνα», με τις μελαγχολικές νότες του τραγουδιού του, προειδοποιεί τα’ άλλα άτομα του είδους του να προσέξουν καλά, γιατί όποιος καταπατήσει τη χειμωνιάτικη επικράτειά του θα έχει πολλά προβλήματα.
        Τα Ψαρόνια πετούν χαμηλά πάνω απ’ την Αθήνα. Το βράδυ ψάχνουν με πολύ θόρυβο να βρουν να κουρνιάσουν πάνω στους ψηλούς Αΐλανθους τη πόλης. Ο φύλακας της ομάδας, «ο αλτρουιστής», θα καθίσει στην πιο ψηλή κορυφή του δένδρου και αν χρειαστεί θα δώσει το σήμα απομάκρυνσης με κίνδυνο της ζωής του.
        Οι Λευκοσουσουράδες (Motacilla alba) τώρα το χειμώνα συνεταιρίζονται. Η υπεράσπιση της επικράτειάς τους αυτή την εποχή έχει μεγάλη τροφική σημασία.
        Το Δεκέμβρη, οι υγροβιότοποι (λίμνες, βάλτοι, λιμνοθάλασσες) σφύζουν από ζωή. Είναι δεκάδες χιλιάδες οι Αγριόπαπιες που κατέβηκαν απ’ τα βόρεια για να ξεχειμωνιάσουν στους υγροβιότοπους. Η υποδοχή που τους έγινε όμως από τους κυνηγούς δεν ήταν απ’ τις πιο «εγκάρδιες».

        Στις περιοχές όπου απαγορεύεται το κυνήγι, στα ήσυχα νερά καθρεφτίζονται με την όμορφη χρωματιστή «στολή» τους τα αρσενικά και τα σκούρα θηλυκά της Πρασινοκέφαλης, το Κιρκίρι, η Χουλιαρόπαπια.
        Το Πόρτο-Λάγος ντύνεται με τα καινούργια χρώματα αυτή την εποχή. Τα γαλάζια νερά του βάφονται με βιολετί-ρόδινες πινελιές απ’ τα φτερά των Φοινικόπτερων. Με το σούρουπο, είναι θαυμάσιο θέαμα να βλέπεις αυτά τα πουλιά να πετούν στο ροδοκόκκινο ορίζοντα.
        Στην Πίνδο, τα Ζαρκάδια έχουν σχεδόν ολοκληρώσει την αλλαγή της φορεσιάς τους, έχουν ντυθεί για καλά στα χειμωνιάτικα. Τα κέρατα των αρσενικών πέφτουν σα να είναι ξερά κλαδιά, μια και τέλειωσε η αποστολή που είχαν, μετά απ’ τις ερωτικές μάχες που έγιναν στο τέλος του καλοκαιριού.
        Στη Λέσβο, στο τέλος του μήνα αρχίζουν τα πρώτα γεννητούρια οι Γαλιές (Sciurus anomalus). Γεννούν 2-3 μικρά, μέσα στις κοιλότητες των δένδρων (ελιές, πλατάνια) και στις ξερολιθιές. Περίμεναν το ευχάριστο γεγονός κι έτσι έκαναν το κουμάντο τους, αφού όλο το καλοκαίρι μάζευαν τροφή ακατάπαυστα, ειδικά γι’ αυτές τις δύσκολες στιγμές.
        Στη θάλασσα και πολύ κοντά στις ακτές, τα Καλαμάρια, πρόσφυγες απ’ τα βαθιά νερά, συγκεντρώνονται πάντα αυτή την εποχή. Διαλέγουν τα κρύα νερά της χειμωνιάτικης τρικυμισμένης θάλασσας για να ερωτευτούν. Έτσι αρχίζουν τρελά κυνηγητά και σφιχταγκαλιάσματα με τα πλοκάμια τους. "






        ΄Οσο για τα περί νηστείας ή σωστής διατροφής σύμφωνα με τον σοφιστή Ιεροφίλο,:


        Χρη κράμβην μη εσθίειν, μήτε σκίμβρον. Εκ δε των κρεών, καθώς εν τω νοεμβρίω μηνί λέλεκται. Ομοίως και περί των ιχθύων και των λαχάνων και οπωρών, και περί οίνων, και οσπρίων, και πρασοζέματος.
        Λουτρά  η'· και χρίσματα ποιείν δια της αλόης και της σμύρνης. Φακήν δε μη εσθίειν όλως. Λαμβάνειν δε απόζεμα της τίλης μετρίως. Κάπαριν και κολυμβάδας ελαίας μη εσθίειν, αλλά μάλλον τας μαύρας οξομέλιτι και σίνηπι. Και σμήχεσθαι δι' οίνου και νίτρου. Και αφροδισιάζειν.
        Ψηφίζεται δε και το Έπταστρον, από ζ' ημερών του μηνός.


        ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΗΜΕΡΑ

        και


        ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!



        Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

        Τσι δέκα του Νοεμπριού




        Τσι δέκα (*) του Νοεμπριού
         και τσ' εικοστρείς τ' Απρίλη, 
        πανηγυράκι γίνεται 
        στ' Άι-Γιωργιού τη χάρη...

        Άγιε μου Γιώργη, μεθυστή
        βλόγησε τη σοδειά μου
        φάε και πιές και σίμωσε
        και φύλα τα παιδιά μου

        Μα γω κρασί δεν έπινα.
        Εγώ το κοινωνούσα.
        Και εδά μεθώ και χαίρομαι
        κι όλο θα το βλογούσα,

        αρκεί να μου το τάξετε
        σε τούτη δω τη σχόλη
        πως κάθε χρόνο θα 'ρχεστε
        να μου το φέρνετ' όλοι.




        Tη μέρα που γεννήθηκα...







        ΓΙΑ ΤΟ FACEBOOK
        http://youtu.be/-P1I3te__CA


        (*)    "τσι τρεις..." είναι σύμφωνα με το δημιουργό, όμως δική μου η  παραποίηση της ημερομηνίας και ....για δικούς μου λόγους...












        και διαλέγω και το δώρο μου...







        «Μ' αρέσει η σκέψη πως την ημέρα που γεννιέται κανείς του χαρίζουν τον κόσμο σαν δώρο γενεθλίων. ΄Ενα υπέροχο κουτί δεμένο με εξαίσιες κορδέλες. 
        Μερικοί δεν κάνουν τον κόπο ούτε τις κορδέλες να λύσουν, όχι ν' ανοίξουν το κουτί κι όσοι το ανοίγουν περιμένουν μέσα μόνο το θαύμα, την ομορφιά,  την έκσταση. 
        Ξαφνιάζονται που υπάρχει στη ζωή και ο πόνος και η απελπισία, η μοναξιά και η σύγχυση. Κι όμως είναι όλα μέρος της ζωής. Δεν ξέρω για σας, εγώ όμως δε θέλω να χάσω τη ζωή. Θέλω να μάθω το κάθε πραγματάκι που έχει μέσα το κουτί. 
        Αυτό το μικρό κουτί λέγεται Πόνος. Τι να κάνουμε δικό μου είναι και αυτό,  θ ' ανοίξω λοιπόν τον πόνο και θα γνωρίσω τον πόνο. Κι Αυτό το μικρό πακετάκι λέγεται Μοναξιά .Ξέρετε τι συμβαίνει όταν ανοίγω το δεματάκι που λέγεται Μοναξιά ; Γνωρίζω τη μοναξιά. Κι όταν μου λες " Νιώθω μοναξιά ", μπορώ να καταλάβω λιγάκι τη μοναξιά σου και μπορούμε να καθίσουμε μαζί και να κρατήσουμε ο ένας το μοναχικό χέρι του άλλου .

        Θέλω να τα γνωρίσω όλα τα πράγματα μέσα στο κουτί. Γιατί ξέρω  ότι έτσι θα γνωρίσω και την έκσταση. Βρίσκεται εκεί και θα τη βρω. 
        Ξέρω ότι μπόρεσα να μετατρέψω τον πόνο σε χαρά. Κι εσύ μπορείς να το κάνεις Αυτό. Μπόρεσα να πάρω την αγωνία και να την κάνω αλήθεια. Κι εσύ μπορείς να το κάνεις Αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να το κάνω εγώ και να μην μπορείς να το κάνεις  εσύ. 
        Ότι μπορώ εγώ το μπορείς και εσύ. Και πολλά πράγματα μπορείς να τα κάνεις καλύτερα. Αν δεν τα έχεις , δεν είναι γιατί δεν τα έχεις. Είναι γιατί δεν προσπαθείς γι' αυτά. Βρίσκονται εδώ και είναι δικά σου. 
        Έχουμε την ικανότητα να μετατρέψουμε την απελπισία σε ελπίδα. Μπορούμε να σκουπίσουμε τα δάκρυα και να τ' αντικαταστήσουμε με χαμόγελα.»


        LEO BUSCKAGLIA

        Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

        Φυλλορροές







        "...πώς γίνεται κάθε χρόνο ο Οκτώβρης... φυλλορροεί από παντού...
        τέλος πάντων..."

        Είμαι και πάλι κοντά σας και είμαι καλά,  που τα ξαναλέμε ύστερα από ένα 20ήμερο περίπου  δοκιμασίας.... 
        .

        και 
        εύχομαι να είναι ΚΑΛΟΣ  ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ